ராமனின் தீரத்தைக் கேட்ட வால்மீகி
நதித் தீரத்திற்க்குச் சென்றான்!
வல்வில் ராமனின் கதையைக் கேட்ட வால்மீகி
அன்றில் பறவைகளைக் கண்டான்!
அவை - ஆண் ஒன்று!
பெண் ஒன்று!
அது மட்டுமா?
அவற்றின் இதயமும் ஒன்று!
மணமாகா வால்மீகி
மனமொத்த தம்பதியரை
மனமார பார்த்து மகிழ்ந்தான்!
அம்பு ஒன்று பறந்து வந்தது!
ஆணின் உயிர் பறந்து சென்றது!
ஆண் பறவை துடித்து இறந்தது!
பெண் பறவை இருந்து துடித்தது!
கண்களின்றி செவிகளின்றி
கை கால்கள் எதுவுமின்றி
வாழ்ந்திடலாம் இவ்வுலகில்! - ஆனால்
வாழ்க்கையே இல்லையென்றால்
வாழ்வதெப்படி?
மனத்தை அடக்கிய வால்மீகி
சினந்தான் - கண்களைச்
சிவந்தான் !
துடித்திட்டான்! - சாபம்
விடுத்திட்டான்!
"வேடனே! மூடனே!
படுபாதகம் செய்திட்ட படுபாவியே!
அலை கடலைப் போல் ஓயாமல்
அலைவாய் இவ்வுலகில்!
நிலையான இடமின்றி
மலையான் துன்பத்துடன்
அலைந்திடுவாய் அற்பப் பதரே!"
சாபமிட்ட வால்மீகி
சாந்தமடைந்த் பின் சிந்தித்தான்!
சாபமே சுலோகம் போல்
இருந்ததால் வியந்திட்டான்!
மும்மூர்த்திகளில் ஒருவனாம்
நான்முகாங்களைக் கொண்டவன் -
நம்மையெல்லாம் படைத்தவன்
தோன்றினான் திடீரென்று!
சிந்தனை செய்த வால்மீகி
வந்தனம் செய்தான் பிரம்மனுக்கு!
ரகுராமன் அவதரித்த கதை
சுலோகமாய் வடித்துத் தர
ஆணையிட்டான் நான்முகன்!
நான்முகனின் ஆணையை
ஒருமுகமாய் ஏற்ற முனிவன்
ஞானக் கண்ணும் பெற்றிட்டான்!
No comments:
Post a Comment