Saturday, March 8, 2008

இறைவனைக் கண்டால்

சட்டையைக் கொத்தாகப் பிடித்து

கன்னத்தில் அறைந்து

ஏனடா என்னைப் படைத்தாய்

என்று கேட்க ஆசை!

அன்பே தெய்வம்

அன்பே தெய்வம்!

தூய அன்பே தெய்வம்!

மகமது, இயேசு, ராமன், புத்தன்

பற்பல மதத்தினர் பற்பல கூறினும்

அன்பே தெய்வம்

என்பேன் நான்!

தாயின் அன்பு!

தூய காதலியின் அன்பு!

நண்பனின் அன்பு!

அன்பு ஒன்றே உலகைக் காக்கும் சக்தி!

அன்பு இல்லையேல் உலகம் அழிந்து போகும்!

ஆதலால் மானிடனே!

அன்பே தெய்வம்!

தூய அன்பே தெய்வம்!

முருகன் காதல்

உமையாளின் மகனிடம் பறிகொடுத்தேன் - மனதை
உமையாளின் மகனிடம் பறிகொடுத்தேன்!

ஊணின்றி உறக்கமின்றி பரிதவித்தேன் - தோழி
ஊணின்றி உறக்கமின்றி பரிதவித்தேன்!

வெண்ணை யே திருடிய கள்வனடி - மாமன்
வெண்ணை யே திருடிய கள்வனடி!

என்னையே திருடிய கள்வனடி - மருகன்
என்னையே திருடிய கள்வனடி!

சிவனாரின் மைந்தனாம்!
திருச்செந்தூர் குமரனாம்!
வேல் கொண்டு நின்றானடி - முருகன்
வேல் கொண்டு நின்றானடி!

முருகனே! கந்தனே!
திருமாலின் மருகனே!
வீரனே! வேலனே!
கஜமுகனின் தம்பியே!
வேலை எனக்குத் தருவாயோடா
என்று வினயத்துடன் கேட்டேனடி!

குமரியே! அழகியே!
இளம் பெண்ணே! இதயமே!
இரு வேலையே கண்களாய் உடையவளே - உனக்கு
எந்தன் வேல் எதற்கு என்றானடி - முருகன்
வேல் எதற்கு என்றானடி!

குமரப்பா! முருகப்பா!
மயில் மீது வரும் எந்தன்
மன்னவனே கேட்பாயடா!
உந்தன் வேலுக்கு இணை ஏதடா! - அதனால்
ஒரு முறை அதைத் தருவாயடா!
என்று ஆசையுடன் கேட்டேனடி!

வேல் போன்ற விழியாளே!
தேன் போன்ற மொழியாளே!
வேலை உனக்குத் தருவேனடி! - அதன் முன்
கடலாடி வருவேனடி!
என்று கடலோரம் மறைந்தானடி!
செந்தூர் கடலோரம் மறைந்தானடி!

காதல் கவிதைகள் - 5

செந்தமிழ் நீ எனக்கு!

தீஞ்சுவை நான் உனக்கு!

நங்கையடி நீ எனக்கு!

நாணமடி நான் உனக்கு!

வானமடி நீ எனக்கு!

மேகமடி நான் உனக்கு!

வார்த்தையடி நீ எனக்கு!

கவிதையடி நான் உனக்கு!

வசந்தமடி நீ எனக்கு!

சுகந்தமடி நான் உனக்கு!

பாரதம் நீ எனக்கு!

மேன்மையடி நான் உனக்கு!

காதல் தோல்வி

1) காதலிக்கும் மூன்றெழுத்து
துரோகிக்கும் மூன்றெழுத்து
இரண்டுமே உன்னைக் குறிப்பதுதான்
துரதிர்ஷ்டம் பெண்ணே!
-----------------*-------------------------
2) பூக்கும் வரை காத்திருந்ததோ நான்!
பூத்த பின்பு பறித்துச் சென்றதோ அவன்!
எவனோ பறிப்ப தற்கா
இத்தனை நாள் தவங்கிடந்தேன் ?

காதல் கவிதைகள் - 3

உன்னைக் கண்ட கண்களும்
எதையும் காண மறுப்பதேன்?
உன்னைக் கடித்த உதடுகள்
எதையும் சுவைக்க மறுப்பதேன்?
ஒப்பில்லாப் பேரழகே!
ஈடில்லா இளம் பெண்ணே!
உன் உதடு பட்ட இடம்
காயவில்லை கண்ணே!
என் இதயம் தொலைந்த இடம்
காணவில்லை பெண்ணே!
மீனை நான் கண்டதுண்டு!
விண்மீனை நான் கண்டதுண்டு!
உன் கண்ணை நான் கண்ட பின்பு
அவற்றையெல்லாம் மறந்து போனேன்!
திகட்டாத செங்கரும்பே!
புளிக்காத வெண் தயிரே!
இதயத்தில் நீயிருந்தால்
இறுமாப்பில் திளைப்பேன் நான்!

காதல் கவிதைகள் - 4

வானத்தின் விண்மீனே!

வார்த்தைகளின் வசந்தமே!

வாழ்க்கைத் துணைவியே!

வாடாத மலரே!

வருத்தமென்ன சொல்லடி!

கடைக்கண் போதுமடி!

தங்கத்தைத் தந்திடுவேன்!

கழுத்தசைந்தால் போதுமடி!

வைரத்தை வார்த்திடுவேன்!

வாயசைத்தால் போதுமடி!

வெள்ளியை வீசிடுவேன்!

பூங்கொடியே!

உனக்குப் பூ வேண்டுமா?

மலரே!

சூடுவதற்கு மலர் வேண்டுமா?

தேனே!

உனக்குத் தேன் வேண்டுமா?

என்ன தேவை சொல்லடி!

இருந்தால் கொடுத்திடுவேன்!

இல்லையென்றால் படைத்திடுவேன்!

குழந்தை மரணம்

மொட்டு ஒன்று பூவாய் மாறி

மலர்ந்து மணம் வீசவில்லை!

மொட்டு அது மலராமல் மடிய

அது செய்த பாவம்தான் என்ன?

மலர்ந்தும் மலராத மழலையே!

ஒரு திங்களில் மறைந்து போன திங்களே!

உன்னைப் பிரிந்து வாழ மனம் மறுக்கிறது!

உன்னைப் பிரிய மனமின்றிதான்

கடவுளும் உன்னை அழைத்துக் கொண்டானோ?

காதல் கவிதைகள் - 2

1) பெண்ணே...!
ஏன் என்னை மறந்து விட்டாய்?
காதலுக்குத் தான் கண்ணில்லை!
உனக்குமா?
---------------*--------------------------
2) பெண்ணே...!
உனக்கு எத்தனை உருவங்கள்?
என் எதிரிலும் இருக்கிறாய்!
என் இதயத்திலும் இருக்கிறாய்!
--------------*--------------------------
3) பெண்ணே...!
காந்தமாய் நான் பிறந்திருந்தால்
உனது இரும்பு இதயம் கவரப்பட்டிருக்குமோ?
--------------*--------------------------

Friday, March 7, 2008

காதல் கவிதைகள் - 1

1) அக்கால அன்னமும்
இக்கால இளங்கிளியும்
மயிலும் குயிலும் மைனாவும்
ஒன்றாய் கலந்திட்ட
இனிய கலப்படம் நீ!
----------------*-------------
2) தங்கத்தை நகலெடுத்து
தாமரையை முகமாக்கி
ரோஜாவை இதழாக்கி
வேலை உன் விழியாக்கி
பாலை உன் நிறமாக்கி
செதுக்கினான் பிரம்மன் உனை!
மீன் கண்ணும்
மயில் நடையும்
குயில் குரலும்
கிளி அழகும்
உன் சிறப்பு!
எத்தனையோ பெண்களை நான் கண்டதுண்டு!
இத்தனையும் சேர்ந்த பெண்ணைக் கண்டதில்லை!
சென்ற யுகத்தில் பிறந்திருந்தால் நீ
இந்திராணி ஆகிருப்பாய்!
இந்த யுகத்தில் பிறந்ததால் நீ
என் இதய ராணி ஆகி விட்டாய்!
----------------*-------------
3) பெண்ணே!
நீ அழகாக இருப்பதால் தான்
அழகு என்ற சொல்லுக்கே
அழகு கிடைத்தது!

பெண்மை

கணவனை மதியா இல்லாள் - அவள்

பெண்மை என்னும் பண்பு இல்லாள்!

பெண்ணடிமை - 1

புவியில் நான் பிறந்தவுடன் தந்தைக்கு அடிமையானேன்!
பதினாறு வயதினிலே புருஷனுக்கு அடிமையானேன்!
அதன் பின்னே மகனுக்கு அடிமையானேன்!
பாரதி பிறந்த மண்ணில்
அடிமையாய் பிறந்த நான்
அடிமையாய் இறக்கின்றேன்!

பாரதி

சூரியனுக்கும் அழிவுண்டாம் சில ஆயிரம் ஆண்டுகளில்

அறிவியலார் சொல்லிட்டார்! - ஆனால்

பாரதியே!

உனது புகழுக்கு அழிவுண்டா சொல்!

புதுக் கவிதையில் ராமாயணம் - 3

சுகத்தைத் தரும் ராமன் கதையைச்

சுலோகமாய் படைத்த முனிவன்

சுற்றுமுற்றும் பார்த்திட்டான்!

சுடர் விளக்கைப் போன்ற அறிவு

சுறுசுறுப்பு - இவை உடைய

குச லவரைப் பார்த்திட்டான்!

ராமன் கதையைப் பரப்புவதற்கு

இருவரையும் தேர்ந்தெடுத்தான்!

Saturday, March 1, 2008

புதுக் கவிதையில் ராமாயணம் - 2

ராமனின் தீரத்தைக் கேட்ட வால்மீகி

நதித் தீரத்திற்க்குச் சென்றான்!

வல்வில் ராமனின் கதையைக் கேட்ட வால்மீகி

அன்றில் பறவைகளைக் கண்டான்!

அவை - ஆண் ஒன்று!

பெண் ஒன்று!

அது மட்டுமா?

அவற்றின் இதயமும் ஒன்று!

மணமாகா வால்மீகி

மனமொத்த தம்பதியரை

மனமார பார்த்து மகிழ்ந்தான்!

அம்பு ஒன்று பறந்து வந்தது!

ஆணின் உயிர் பறந்து சென்றது!

ஆண் பறவை துடித்து இறந்தது!

பெண் பறவை இருந்து துடித்தது!

கண்களின்றி செவிகளின்றி

கை கால்கள் எதுவுமின்றி

வாழ்ந்திடலாம் இவ்வுலகில்! - ஆனால்

வாழ்க்கையே இல்லையென்றால்

வாழ்வதெப்படி?

மனத்தை அடக்கிய வால்மீகி

சினந்தான் - கண்களைச்

சிவந்தான் !

துடித்திட்டான்! - சாபம்

விடுத்திட்டான்!

"வேடனே! மூடனே!

படுபாதகம் செய்திட்ட படுபாவியே!

அலை கடலைப் போல் ஓயாமல்

அலைவாய் இவ்வுலகில்!

நிலையான இடமின்றி

மலையான் துன்பத்துடன்

அலைந்திடுவாய் அற்பப் பதரே!"

சாபமிட்ட வால்மீகி

சாந்தமடைந்த் பின் சிந்தித்தான்!

சாபமே சுலோகம் போல்

இருந்ததால் வியந்திட்டான்!

மும்மூர்த்திகளில் ஒருவனாம்

நான்முகாங்களைக் கொண்டவன் -

நம்மையெல்லாம் படைத்தவன்

தோன்றினான் திடீரென்று!

சிந்தனை செய்த வால்மீகி

வந்தனம் செய்தான் பிரம்மனுக்கு!

ரகுராமன் அவதரித்த கதை

சுலோகமாய் வடித்துத் தர

ஆணையிட்டான் நான்முகன்!

நான்முகனின் ஆணையை

ஒருமுகமாய் ஏற்ற முனிவன்

ஞானக் கண்ணும் பெற்றிட்டான்!

Sunday, February 24, 2008

புதுக் கவிதையில் ராமாயணம் - 1

மயங்காதவன் பிற பெண்களிடம்
தயங்காதவன் கொடும் பகைவரிடம்
கலங்காதவன் கடும் போர்க்களத்தில்
வருந்தாதவன் எந்நேரத்திலும்
சிலைகளுக்கில்லை அவன் போல் அழகு
கலைகளுமில்லை அவனுக்குத் தெரியாமல்
இப்படி உண்டோ மனிதன்
கேட்டானே வால்மீகி !
சொன்னானே நாரதன் !
நல்லவனும் அவனே
வல்லவனும் அவனே
மாயவனும் அவனே
தூயவனும் அவனே
கதிரவனுக்கு அவன் போல் வெளிச்சமில்லை
முழு நிலவுக்கு அவன் போல் வனப்புமில்லை
வில் வீரன் - நல்ல
சொல் வீரன்
வானத்தின் தேவர்களும்
வையகத்தின் மனிதர்களும்
கீழுள்ள நாகர்களும்
அவன் காலடியில்
அவனே ஸ்ரீ ராமன்